"Ölüm aldatılmayı sevmez."
Son Durak (Final Destination) serisinin ilk filminin üzerinden tam 11 yıl geçmiş, oysa film hakkında yapılan muhabbetler canlı bir şekilde hafızamda. Karakterlerin değişik ölümleriyle korku filmleri arasında farklı bir yer edinmiş olan Son Durak serisinin ilk filminin konusu kısaca şöyleydi: Bir grup genç uçakla yolculuğa çıkacaktır, aralarından biri uçağın düştüğü ve yolcuların öldüğüne dair bir hayal görür. Bunun üzerine arkadaşlarını uyarır ve uçaktan inenler kurtulur. Ama kurtulanlar teker teker ölecektir.

Çoğunda gözlerimi başka yere çevirdiğim ölüm sahnelerinin, üç boyutun da yardımıyla iç kaldırıcı olması garantilenmiş. Bu arada filmin sonu ilginç bir biçimde bağlanmış. Bunların dışında bu serinin filmlerinin neden bu kadar ilgi çektiğini düşünmeden edemedim. Sonuç olarak filmin senaryosu aşağı yukarı belli, beklenen ise insanların ilginç ve yaratıcı bir biçimde ölmeleri! Bu film korku filmi türüne sokulsa da aslında korkmak veya gerilmek pek sözkonusu değil. Uyandırdığı duygular daha çok irkilmek ve iğrenmek diyebiliriz.
İlk izlediğim 3 boyutlu film çocuklara yönelikti çünkü yanımda bir ufaklıkla gitmiştim. Daha çok üç boyut teknolojisini anlatıp tanıtmaya yönelik kısa bir filmdi. Ben de o zaman Hollywood neden bu teknolojiyi kullanmıyor diye düşünüyordum. Kısa süre içinde üç boyut yaygınlaştı ve özellikle macera filmlerinde yerini aldı. Aslında korku filmleri bu teknoloji için çok uygun bir platform oluşturuyor. Son Durak serisinin son iki filmi üç boyutlu olarak çekildi, son film de bu teknolojiyi heyecan verici biçimde kullanıyor.
Dipnot: Gözleri bozuk olup lazer ameliyatı olmayı düşünenler filmden sonra bu fikirlerinden vazgeçebilirler =)
1 yorum:
not konusunda çok haklısın .d
Yorum Gönder